[Survivor] Skifteri, shpirti më poetik m`botë

Lexues trima,

Siç mund ta keni vënë re, Skifteri herë pas here çohet në mëngjes me një entuziazëm fëmije, dhe meqë është qenia më altruiste në botë, nuk mund të rrijë pa ndarë çdo gjë me 1.24 miliardë (Skifteri Progress Report) lexuesit e vet.

Sot është një nga ato ditë. Dielli në Tiranë hahet me Rion, miliona goca suedeze dhe ruse do kishin bojkotuar sutjenat për këtë diell, prandaj duhet të ndihemi me fat që kemi këtë diell. Apo më mirë të kishim këto të tjerat? Nejse, këto janë muhabete çunash, ky është blog unisex.

Skifteri del për një shëtitje dhe shijon freskinë e mëngjesit, njerëzit që shahen nga motra nëpër kryqëzime, lojërat psikologjike kush-ha-presionin-i-pari shofer-këmbësor te vijat e bardha, 50% e popullsisë që janë ulur në lokalin më të afërt vetëm për atë cigaren e parë të mëngjesit, e cila avash-avash kthehet në raison d'être…

Arqitekturë karakteristike kryeqytetase

Pastaj Skifteri merr frymë thellë dhe mbushet me ajër thuajse pranveror. Ok, te 21-shi s`qeka ajri i ëndrrave, kështu që po lëvizim për nga Zogu i Zi. Pse e ka emrin Zogu i Zi? A po, e di, rroftë depilimi i ditëve të sotme…nejse, as aty s`është gjë ajri, lëvizim drejt Lana River, ku Skifteri kënaqet më në fund. Një varg pemësh pa fund, hapësirë e blertë sa të hajë syri. Pallate me ngjyra fantastike, një linjë parkimi dysh me bllokazh që me çik fantazi duken si ato atletet me drita për fëmijë të viteve `90. Ky lëmshi Skifterit i kujton Beirutin. Jo se Beiruti ka bregdet, Amman-in më mirë dhe e mbyllim këtu.

Jo, nuk e mbyllim me kaq. Një kryeqytet ku mund të shohësh mal ose kodër kudo që ndodhesh tingëllon pak si qytezë. Por duke qenë se çdo medalje ka 2 anë, një kryeqytet i vogël ka të mirën që është i ngrohtë.

Pastaj Skifteri drejtohet për në qendër, aty ku simpatia për këtë qytet arrin kulmin. Është vendi ku rri elita e qytetit, Manhattani ynë, lokomotiva e ekonomisë shqiptare, qendra financiare e Ballkanit. Aty zgjidhen çunat dhe gocat që dalin nëpër reklama, në kopertina revistash. Të gjithë, absolutisht të gjithë burrat kanë xhup lëkure dhe pantallona gri, smart casual ngaqë është e premte, ua kërkon puna dhe shkon me varëset e floririt që kanë në dorë. Këta tipat vënë në lëvizje një ekonomi të tërë. Për ironi, tregu informal i këmbimeve valutore është afër bankës qëndrore. Sikur e bëjnë për sfidë.

Pastaj janë ato banakieret e lokaleve ku ulen këta djelmoshat. Këmbët e shkurtra, tualet prostitute, vathë me diametër 20cm, geta të zeza, taka tregu…por kanë gjoks dhe e tregojnë, kambistët vdesin për gjoks, po ke gjoks kambisti s`të fal, mosha s`ka rëndësi. Për pak edhe kur shohin një lopë u vjen ideja…nejse, mendim i keq largohu, gojë mos fol.

Këto yjet e qendrës kanë 10-15 vjet që dëgjojnë 8 orë në ditë fjalët “i kafe-konjak, i fërnet, ça po pi Gimi aty çoji dhe nji, sa e mirë qeke bo sot mi hajde ulu icik se i them unë pronarit hahahah”. Shumica e kambistëve janë barkderra me duar delikate tornitori, po seç kanë një dashuri të pashpjegueshme për cigaret Slims. Po i pe qoftë edhe një nanosekondë në sy fillojnë ofertat. Keta janë çifutët e Shqipërisë, merren me ar dhe banking, Rothschild-at modernë. Se mos harrojmë, të gjithë janë – kush më shumë kush më pak – zeshkanë…

Këto të gjitha brenda një ore. Skifteri ishte atdhedashës dhe më përpara, por sot erdhi konfirmimi i n-të që ky vend është unik. Dhe nuk ka Zot ta kundërshtojë këtë.

Gjeniu i vogël: Një dialog i kopjuar, abuzimi me smiley-t.

A - ckemi :)

B - mire me, ti? :)

A - hajt mo, shtyhemi :)

B - si tgjithe mo :p

A - aha edhe ti isoj :)

B - folim kur mos jemi isoj athere :))

A - jo me jo :)