[Anatomi] Employee of the month

Dhjetëra e dhjetëra miliarda lexues,

Ky që po ju flet është Skifteri dhe mbrapa i vjen historia. Para…nuk jua thotë dot. Ky moti s`e hëngri presionin dhe shiu rifilloi, ka vetëm errësirë dhe gjysmë errësirë, s`ka më ditë…dhe kështu humbëm edhe të vetmin avantazh që Tirana ka ndaj Londrës. Nga INSTAT marrim vesh që 12 milionë turistë potencialë anglezë qëndruan në shtëpitë e tyre për ditën e verës në vend që të vinin në Elbasan si çdo vit, pleqtë duke folur nën zë për ardhjen e qijametit sepse që në `64-ën s`kishte rënë shi për 14 mars, ballokumja s`është më ajo që ka qenë, nuk ka më elbasanllinj të vërtetë në Elbasan, e 1001 gjëra si këto që prishën atmosferën e së vetmes festë që përfaqëson thelbin e shqiptarit. Shqiptarit është pagan, kokrra e paganit madje madje, shqiptari adhuron diellin, filxhanin e kafes, fallin me letra, mos krih flokët natën se nuk është mirë, tipa si Shën Eleonora që në vend të kalbej në burg i ndërtohet tempull. Shqiptari i shkretë akoma s`ka arritur te faza e fesë së organizuar…

Nejse, nuk do flasim për fenë dhe as për bestytnitë, sepse feja e shqiptarit asht shqiptaria (insert smiley).

Tani, te këto vendet në zhvillim si Shqipëria ka ca gjëra që ngjisin shumë kollaj, Skifteri e ka vënë re te shumë vende të Ballkanit, ku njerëzit, për fatin tonë të keq, janë primitivë në kulm. Ballkanasi ka një mendjemadhësi të çmendur, duke i pabindur, krenar, por është i pasofistikuar dhe fryma perëndimore ia ha kokën me të mirë, për të përdorur shprehje të popullit tonë trim&liridashës&inteligjent&ironik.

Që të mos bëjmë më lojra fjalësh, po dalim në temë. Në Shqipëri (por në përgjithësi kudo në Ballkan, jemi shumë të ngjashëm), ka ngjitur shumë kjo fryma perëndimore e punës, mënyra e të punuarit në një korporatë. Nëpër banka dhe kompani të huaja shqiptari tani ia shet shpirtin punëdhënësit, nga e hëna në të premte shkon në punë thuajse natën dhe kthehet po natën. Rrogat i dimë të gjithë, s`ka nevojë t`i themi.

Kjo vajza e shkretë mund të kishte gjetur një punë 2-3 orë në ditë ku të paguhej shumë mirë, kot lodhet në zyrë

Nuk po u futemi fare çështjeve të pagesës overtime, ose faktit që nuk ke ç`ti bësh sepse të gjesh punë në Shqipëri nuk është gjëja më e lehtë në botë, as po themi që të emigroni, rrini se i duheni kombit.

Por ama, është normale të punosh deri në 9 të darkës çdo ditë të paktën 5 ditë në javë? Është posi, sepse ky imazh është krijuar, filmat, reklamat me ambiente zyre, është normale të vdesësh në punë deri natën, sepse do të thotë që di të punosh nën presion, kot nuk të pyesin në intervistë.

Kështu, të premten je i vdekur dhe të mbetet e shtuna ku duhet praktikisht të jetosh, sepse te dielën e njohim të gjithë, ka qenë historikisht një ndër ditët më të shëmtuara të javës, hahet me të hënën për vendin e parë.
Ok, duhet ndërtuar karriera dhe duket sikur kjo është e vetmja rrugë. Duhet të investosh tani që të fitosh më vonë. Por më vonë kur?

Team building, manipulimi kryesor qe të japësh shpirtin për kompaninë

Çfarë ndodh rëndom me njerëzit që bien pre e kësaj jetese është që puna u shndërrohet në mënyrë jetese, gjithçka rrotullohet rreth punës, kanë të ardhura të mira, shtëpi të bukur, por nuk i shijojnë kurrë. Sepse edhe gjatë fundjavës ka team building me kolegët në një resort skish, ka një konferencë të rëndësishme ku nuk mund të mungosh, etj. Kjo ishte rinia e tyre, të gjithë energjinë e kanalizuan te karriera, bravo.

Vetëm kur e gjejnë veten 60-65 vjeç, të suksesshëm në karrierë, me atë shifrën te llogaria bankare që u mbush shpirtin kur e shohin…dhe vjen pensioni i paevitueshëm.

Këtu është momenti të shpërthejnë, të vizitojnë vende të ndryshme, të ndihen të lirë, të kenë më pak përgjegjësi.

Ka ardhur momenti që këta të fillojnë të jetojnë...

Një infarkt i lezetshëm dhe llogaria bankare qan për të zotin. Ters.

Puah.

PS: Devijuam pak, sepse në Shqipëri nuk është se po punove deri në 9 të darkës detyrimisht do kesh llogari bankare të jashtëzakonshme. As ky pensioni i mrekullueshëm s`është i sigurt. Por Skifteri është optimist i pashërueshëm.

Gjeni i vogël është çdo njeri mbi 65 vjeç që blen Ferrari. Që nuk është Ferrari i dytë.