[Mitologji] Vrima në gjoks

Këtë ide e ka hedhur dikush tjetër, por unë po ja vjedh për të nisur çfarë dua të them. Jam aq dakord me të sa mund ta kisha shkruar edhe vetë pa e dëgjuar nga origjinali:

Jam krenar që jam shqiptar. Më vjen keq, por unë këtë shprehje e urrej nga fillimi në fund.

Tani, i dashur lexues i vëmendshëm, krenar je zakonisht për diçka që ke arritur vetë, ku është merita jote që ke lindur në Shqipëri? Që rastise të ishe një spermatozoid korçar apo shkodran dhe jo italian? Maksimumi duhet të jetë krenar babi që doli çun pjellor. Ose as ky i fundit, në qoftë se shikon që fëmija i tij përdor slogane boshe vetëm se tingëllojnë të fuqishme dhe kënaqin turmën.

Vazhdojmë. E zëmë se me shprehjen më sipër ke dashur të thuash që ti e thua me krenari që je shqiptar. Dakord, po me çfarë mburret zakonisht një shqiptar?

Për mendimin tim për të gjitha arsyet e gabuara. 

E para shpesh është bukuria natyrore. Sinqerisht, ta themi mes nesh, Shqipëria s`ka asgjë të veçantë në këtë drejtim. Male ka gjithë Ballkani, për të mos u larguar nga rajoni. Bregdeti ynë është i bukur dhe jemi me fat që e kemi (shih Serbinë), po kjo bukuria unike e jugut (riviera) më ka ardhur në majë të hundës. Po Portugalia çfarë duhet të thotë? Po Greqia me ishujt pa fund?

E dyta është kultura. Këtu nivelet e mia të tolerancës ulen në mënyrë drastike...kultura jonë me shkollën e parë shqipe në shekullin XIX (ka edhe një lojë fjalësh si humor për këtë shekull)? E keni parë kur është hapur Universiteti i Bolonjës? I Pragës? E dini si ka votuar populli shqiptar në 1945-ën? Po që në këtë vit analfabetizmi ka qenë 85%? Shumica dërrmuese bujq? Nuk po e rrotulloj më thikën në plagë...


E treta mikpritja. Nga si e shoh unë kjo mikpritja jonë është një shkrirje e prapambetjes, varfërisë dhe turpit (kompleksit) që ka shqiptari nga mendimi i tjetrit. Me zhdukjen graduale të këtyre do ta shikoni që do vanitet edhe mikpritja, që nuk rrjedh në venat tona se jemi shqiptarë, por është një fazë kalimtare. Vini re Italinë, jugorët janë shumë më mikpritës dhe babaxhanë se veriorët, ju thotë gjë? Pikërisht.

Nuk po vazhdoj më, sepse kjo temë do trajtohet përsëri dhe nuk dua të zgjatem. Para se "patriotët" të hidhen përpjetë, po ju them se blogu është në shqip, s`ka të huaj që lexojnë, le t`i themi mes nesh gjërat me sinqeritet, pa jetuar mbi re.

Nuk mund të mos shtoj edhe diçka tjetër. Njëri është krenar se është shqiptar, një tjetër se është vlonjat, një tjetër se është nga qyteti i Vlorës dhe jo nga fshatrat rreth saj...heu! Domethënë e zgjedhim vetë për çfarë hapësire gjeografike të mburremi?
Kështu qenka?

Në rregull, atëherë unë jam shumë krenar që jam europian. Jo, tani që po e mendoj jam shumë krenar që jam nga hemisfera e veriut, jo si ata plehrat nga hemisfera jugore, katunarë mbetën.

Ec e merre vesh...

Pavarësisht të gjithave, në qoftë se do mburrja Shqipërinë me një të huaj, do i përmendja dy gjëra për të cilat shumë vende duhet të na kenë vërtet zili:

Gjuhën - që e kemi ruajtur pavarësisht se s`ka ngelur komshi pa na pushtuar, ndryshe nga kushedi sa vende të tjera - dhe tolerancën fetare, rreth së cilës personalisht mendoj se mund të organizojmë seminare edukuese-emancipuese edhe në vendet më të zhvilluara. Te kjo e fundit jemi milje larg prapambetjes që vjen nga fanatikët që lidhin fenë me nacionalizmin (qartë Greqi-Serbi?).

Gjeniu i vogël: Se ça ka ky televizori mo lla, merr çik Benin në telefon se ai ka maru për kompjuter.