[Flora dhe Fauna] Kameleoni

Personazhi i sotëm

Kemi një çun. Ka veshur pantallona rozë dhe këmishë të bardhë gjysmë transparente. Çfarë thuhet vërdallë:
 
A - Shumë lezetshëm qenka veshur, më pelqejnë njerëzit që guxojnë.
B - Është gay.
C - Po ky ça na bo si modern...
 
Tani marrim një tjetër. Ky ka jetë sociale të moderuar, lexon shumë, është shumë i sjellshëm. Disa mendime që formohen:
 
A - Goxha njeri i lexuar, mund të flasësh për çdo gjë me të.
B - Nerd. Rob i marum.
C - I rrofshin librat. Shife si vishet, pa shku më larg…
 
Pastaj një gocë që shkon 5 herë në javë në pub, ku flirton dhe ka sukses me çunat:
 
A - Kurvë komplet.
B - Ajo po që di ta shijojë jetën.
C - Njeri bosh. S`njef aktivitet tjetër.
 
E kështu me radhë, sillesh mire? Je shumë pozitiv, po mund ta kesh edhe sepse je i ndrojtur dhe frikacak, ose se je pa personalitet, ose se je skuth.
 
Je njeri i qeshur? Mund ta kesh sepse je tip solar, ose se nuk do të trasmetosh asgjë nga ato që ke brenda, pra je i mbyllur, buzëqeshja eshte mbrojtja që ke zgjedhur si mburojë për të mos u deshifruar nga ata që të rrethojnë.
 
Ajo që po themi me gjithë këto shembuj është kjo:
 
Çfarëdolloj gjëje të bësh, sido që të sillesh, për ty do formohen mendime të polarizuara.
 
Dhe këtu dalim te njerëzit të cilëve u dedikohet ky post; ata që duan të pëlqehen nga të gjithë. Këta të shkretët kujdesen për 1001 gjëra njëkohësisht, veshjet, sjellja që rrezaton gjithmone siguri në vetvete, veprime të menduara dhe thuajse kurrë spontane, nuk duhet të trasmetojnë asnjëherë eufori 100%, asnjëherë mërzitje.
 
Duhet të mbajnë një fasadë të krijuar me shumë mund, sepse këta njerëz jetojnë thuajse ekskluzivisht për të tjerët.
 
Fitojnë gjë me këtë? Po, fitojnë simpatinë e atyre që nuk e kuptojnë fasadën, shohin një njeri që rrezaton sukses në mënyrë konstante.
 
Prape ka njerëz që e kuptojnë që këta e kanë thjesht fasadë. Dhe u bie vlerësimi për këta. Sepse e kuptojnë që sjelljet dhe shprehjet e fytyrës janë false, tregues të një njeriu pa personalitet.
 
The aftermath: Ua hodhe dështakëve (që janë poshtë teje gjithsesi, derisa s`ta kuptuan fasadën) dhe dole shumë hipokrit ndaj njerëzve të zotë, që janë tashmë sipër teje, derisa ta kuptuan fasadën. Për këtë luftove? Për tu ngulur fort në pozitën tënde?
 
Pastaj, si rezultat i gjithë kësaj fasadës së lodhshme, e gjen veten që ke menduar për të tjerët, por kjo të ka rraskapitur, brenda je copë sepse nuk ke bërë kurrë tamam atë që ke dashur, ke qenë i zënë gjithmonë duke “kënaqur” të tjerët. 

Kështu, je i destinuar të jesh gjithmonë i pakënaqur, asnjëherë plotësisht i mbushur, fasada ka kosto të lartë mirëmbajtjeje.
 
Ku u pa?
 
Ideja u dha. Skifteri i urren klishetë, por duhet të huazojë njërën dhe ta plotësoje:
 
Të leverdis të jesh vetvetja, nuk mundesh dhe as duhet t'u pëlqesh të gjithëve. Është një luftë e humbur që në start, e lodhshme dhe që dëmton rëndë shëndetin.
 
As Jezusin sikur s`e kanë patur të gjithë shumë qejf kur ka jetuar, imagjino.

Gjeniu i vogël: Dobësia ime më e madhe është që jam shumë i sinqertë.