[Intervistë] At the Masculin's Plane

Skifteri arriti të sigurojë një intervistë me aktorin e njohur Nicolas Cage. Për këtë, ai vendosi të merrte me qera gazetarin më të mirë që ofronte tregu shqiptar. Njëri shkëlqente, thjesht i eklipsonte të tjerët.
Drini Zeko pa asnjë hezitim.

Drini - Përshëndetje.
Nicolas - Përshëndetje.
....
(pas dy minutash)
Nicolas - Do bësh ndonjë pyetje apo...
Drini - Më falni, më falni. Po më hutuat fare. Hera e parë që rri para një divi (Drini shkundet dhe përmblidhet). Atëhere... Imzot...
Nicolas (e ndërpret, buzëqesh) - Po pse imzot?
Drini (skuqet) - Po se...ngaqë jam mësuar me Arditin...
Nicolas - Më thirr Niko.
Drini - Atëherë, Niko. Ju tanimë keni hyrë në kinematografinë shqiptare, madje madje në Kinostudion Shqipëria Re. Si nisi e gjithë kjo?
Nicolas (ngre sytë mendueshëm)- Një ditë Mevlani (Shanaj, shënim i Drinit) më mori në telefon, më tha që nuk fliste dot gjatë aty dhe më sugjeroi të kalonim në Viber. Aty më tregoi për këtë projekt gjigand.
Drini - E dinit rëndësinë historike të personazhit që keni interpretuar?
Nicolas - Të them të drejtën, jo. Por në atë periudhë nuk po punoja në asnjë projekt kështu që thashë me vete "katër ditë në Shqipëri, s'do jenë ndonjë tmerr i madh". Pastaj emri Çerçiz ishte intrigues. Kisha 14 orë fluturim, kështu që koha për ta lexuar skenarin ishte e mjaftueshme.
Drini - Te ky film nuk patët një Angelina Jolie përkrah...
Nicolas - Nuk mund të them se qëndrimi mes një grushti burrash më entuziazmoi. Në Shtetet e Bashkuara, në kësi filmash shpiket një personazh femër e cila të përkrahë heroin kryesor dhe indirekt kauzën. Me sa duket burrat shqiptarë duan t'i marrin meritat vetë.
Drini (duke përplasur duart)- Hahaha. Ju nuk pranuat që skena e rrethimit të xhirohej në Mashkullorë. Përse?
Nicolas - Mashkullor, është një fjalë që më intimidon, sidomos kur mora vesh që në atë skenë do kishte vetëm burra. 100 burra. Atëherë me regjizorin vendosëm ta xhironim diku tjetër. I vetmi fshat që i ngjante Mashkullorës për nga struktura ishte Lazarati. Madje unë do shtoja se dhe mënyra si mbrohej i ngjante shumë skenës sonë.
Drini (rrëzohet nga karrigia, klith, shkundet dhe ulet në divan ngaqë nuk i zë më besë karriges) - Hahaha. Në këtë skenë bie dëshmor, për fat të keq, Hajredini...
Nicolas - Çdo luftë ka sakrifica dhe Hajredini ra si hero. Më vjen keq si për të ashtu dhe për Tim Roth, aktorin që e interpretoi. Tim ishte një humbje e madhe për ne, por aksidentet në punë ndodhin, pavarësisht se me vendosjen e skelës ishin bërë gabime.

Çerçizi

Drini – Flasim për gjëra më të gëzueshme. Sa Çerçiz është Nicolas në jetën reale.
Nicolas - Jam më shumë një Mihal Grameno në fakt…vetëm se kam më shumë vesh muzike se ai.
Drini (bie edhe nga divani) - Hahaha. Një nga skenat më të rëndësishme është dhe vrasja e Bimbashit...
Nicolas - Tek ajo skenë kisha emocione me të vërtetë. I thashë dhe Timit, duhet ta vrasim shpejt. Nëse Sean Connery (aktori që luan Bimbashin) do të nxehej mund të na vriste të dyve.
Drini - Hahaha. Kush e luan më mirë Çerçizin, ju apo Timo Flloko.
Nicolas - Timo flet më bukur pasi e di dhe shqipen e flet më mirë se unë, por unë luftoj më mirë. Them se në përgjithësi kam kontribuar më shumë se ai në shpalljen e pavarësisë.
Drini - Çfarë përshtypjesh keni për Shqipërinë në përgjithësi?
Nicolas (hap smartphone-in, dhe pas dy minutash përgjigjet) - Për Shqipërinë mund të them...2.8 milionë banorë...28,748 km2...motto "Ti Shqipëri më jep nder...”... calling code 355... dhe vend shumë shumë i bukur.
Drini - Cila këngëtare shqiptare ju pëlqen më shumë?
Nicolas - Nuk njoh shumë këngëtare shqiptare dhe kjo e ngushton shumë zgjedhjen time. Do të veçoja Eli Farën, mbase ngaqë kemi dhe moshë të përafërt.
Drini – Si mësuat shqip?
Nicolas – Nuk di shqip, prandaj kemi marrë përkthyes. Skenarin e mësova përmendësh.
Drini – Kalojmë te një pyetje pak pikante…
Nicolas - Ju më njihni mirë. Unë kurrë nuk do tu bëja bisht këtyre pyetjeve. Por në rastin tuaj, me këtë shumë qesharake ju nuk mund t'ia lejoni vetes pyetjet provokuese.
Drini - Po shqiptarët si ju duken si njerëz?
Nicolas - Po mirë mirë, me ato të vetat, po... (buzëqesh).
Drini - Keni dëgjuar për diskriminimin e tmerrshëm që i bëhet komunitetit LGBT?
Nicolas - Jo, pse si është puna?
Drini - Po ja për shembull, ne... Domethënë një shoku im që është gay, është persekutuar në mënyrë të vazhdueshme. Imagjino që i duhet të maskohet si çun straight.

Një nga kushtet që Drini i vuri Skifterit për këte intervistë ishte blerja e kësaj bluze

Nicolas - Më vjen keq. Mevlani nuk më ka folur gjë. Por ne kemi lindur të gjithë njëlloj, pavarësisht ngjyrës së lëkurës ose zakoneve, të cilat duhen respektuar, pa futur hundët te njëri-tjetri. Po nejse, kjo nuk ka lidhje me filmin.
Drini (gëlltitet)- Po mirë, ky shoku im si mund të marrë vizë për në Shtetet e Bashkuara, ose Green Card, sepse këtu situata është bërë e papërballueshme. Nuk po i lënë fare...
Nicolas (i hutuar)- Nuk e di.
Drini - Po jo, e di pse po them? Ky shoku im do ishte i gatshëm t'ju ofronte gjithë kursimet e tij, 8000... plus rroga e dhjetorit, plus shërbimet...domethënë shpërblimet...ja 10 000 dollarë që ju të martoheni me të sa të shkelë vizën dhe pastaj ndaheni me konsensus po të jetë e nevojshme.
Nicolas - Unë nuk merrem me këto.
Drini (duke ngrysur vetullat) - Si the? Domethënë dhe ti na përbuzke o Nicolas? U shoftë fara jote! Tani po e shoh unë, që paske një dell shqiptari! Qënke dhe ti një Murat Pasha! Jashtë nga studio ime! Jashtë!
Nicolas - Tamam tamam, është zyra ime, kështu që...
Drini - Edhe ashtu e bëjmë, mos ki merak! Do flasim ndryshe bashkë!

Drini rrëzohet nga divani. Ngrihet, shkundet, merr një stilolaps për suvenir dhe përplas derën. Pastaj kthehet se kishte harruar bllokun e shënimeve dhe ikën përgjithmonë...

Që nga ajo ditë, Drini Zeko është zhdukur bashkë me 80% të shumës që Skifteri kishte alokuar për intervistën. Është parë vetëm një herë në katin e dytë të vilës së një stilisti të njohur kalifornian.