[Anatomi] Një thriller për të mos u humbur

Të dashur triliona lexonjës,

Skifteri sot do ju tregojë një ngjarje të vërtetë, por kësaj radhe seriozisht të vërtetë. Dhe nuk është as për të qeshur. Kjo është histori e Enrico Forti, ose Chico Forti. Një histori e errët, e ndyrë, e çuditshme, e paqartë, që me shumë mundësi nuk ka për tu zbardhur kurrë.

Fillojmë. Afrohuni, mbani qetësi dhe kini mendjen që të mos humbni fillin.

Chico Forti lind në Trento, Itali, në 1959. Në vitet `90 emigron në Miami. Duke qenë se kishte qenë gjithmonë tip sportiv dhe ka fizik atleti, merret me windsurf, arrin të bëhet kryeredaktor i revistës Windsurf Italia dhe prezantues televiziv në Miami për sportet ekstreme. Nga ana tjetër ka shumë nuhatje për biznes dhe bëhet ndërmjetësues i suksesshëm në biznese imobiliare.

Si resultat i këtyre, Chico Forti jeton në një zonë ekskluzive në Miami, është një pasanik i vogël. Ka një grua dhe 3 fëmijë, jeta i buzëqesh. Çka do zgjasë shumë pak.

Në zonën ekskluzive ku jeton njeh dhe miqësohet me një komshi, Thomas Knott, një gjerman që gjatë gjithë jetës ka jetuar duke mashtruar njerëzit e pasur, kërkohet në Gjermani për mshtrime finnciare, vjedhje të kartave të kreditit dhe jeton si parazit. Forti në fillim nuk e dallon, por më pas, kur ky gjermani i kërkon para për çdo gjë të mundshme, merret vesh qartë që komshiu i tij ishte një aktor.

Tani, ky gjermani i prezanton Fortit pronarin e një hoteli thujse të dështuar në Ibiza. Forti nuhat shansin dhe bien dakord që Forti t`ia blejë hotelin, bien dakord për çmimin, gjithçka në rregull. Ky pronari i hotelit ama i lutet për diçka në formë favori; Forti t`i ndihmonte djalin e tij që të vinte jetën në vijë, ky i fundit kishte qenë për shumë kohë një parazit i pashpresë që kishte mbetur pa një cent në xhep. Forti pranoi, do t`i priste një biletë avioni djalit me paratë e tij, do e priste në Miami, do i ofronte 1-2 javë pushime dhe do i gjente një punë - si fillim modeste - te hoteli që do blinte nga i ati i tij.

Djali vjen, Forti e pret në aeroport, por rrugës habitet. Djali i thotë që nuk do rrijë me të, por do takojë ca miqtë e tij që po e presin. Gjithsesi, Forti e çon djalin ku do ai, e shikon tek e marrin me një makinë dhe vazhdon punët e veta.

Pas 2-3 ditësh e marrin në telefon dhe i thonë që djali është gjetur i vdekur afër një plazhi surfistash ku Forti shkonte shpesh. Dhe policia kërkon ta marrë në pyetje. Sa arrin në polici, i thonë që edhe i ati i djalit është gjetur i vdekur me 2 plumba në kokë. Kjo është një gënjeshtër, i ati është mirë e bukur, por Fortin e provokojnë për t`i parë reagimin. Forti terrorizohet, mendon për familjen dhe kur e pyesin a e ka pritur atë djalin në aeroport, përgjigjet JO, duke gënjyer. 

Ky do ishte gabimi i tij fatal. 

Duke qenë se s`ka pikë prove kundër Fortit, e akuzojnë fillimisht për mashtrim financiar në lidhje me hotelin. I thonë që duke qenë se pronari ishte shumë plak, vuante nga demenca dhe Forti ka përfituar për t`i ofrur atij një çmim qesharak për hotelin. I ndalohet dalja nga SHBA, derisa të mbarojnë hetimet. Ndërkohë që akuza për mashtrim financiar për disa muaj bie poshtë, policia merret me përgatitjen e çështjes së re dhe Fortin e akuzojnë për vrasjen e djalit të pronarit të hotelit.

Fillon gjyqi.

Avokatët e Fortit mbrohen në mënyrë skandaloze. Më pas do merrej vesh që avokati kryesor ishte edhe prokuror i shtetit dhe ka lidhje pune dhe miqësie me prokurorin që lufton për të dënuar Fortin. Nuk ka asnjë provë, as armë krimi, gjithçka ecën me emocion. Krijohet historia sikur Forti ka vrarë djalin sepse djali kishte ardhur në Miami për të ndaluar shitjen e hotelit, duke qenë se i ati ishte i rrjedhur dhe i paaftë për të mos u mashtruar. Teori e paprovuar kurrë, sepse pronari i hotelit del plotësisht i shëndetshëm, nga analizat e mjekëve. Pastaj djali jo vetëm që s`kishte fuqi te hoteli, s`ishte në strukturë, por kontrata e shitjes ishte firmosur me kohë, nuk mund të parandalohej shitja e hotelit.

Rëndon shumë fakti që Forti ishte treguar naiv në fillim në polici, kishte gënjyer, në vend që të mos fliste derisa të kishte një avokat.

Juria vendos: Fajtor.

Dënohet me burgim të përjetshëm në vitin 2000, pa të drejtë apelimi.

Tani ju do thoni “Po mirë, një rast ku mund të ketë gabuar drejtësia, kemi dëgjuar qindra të tillë, ku është e çuditshmja këtu? Pastaj ç`hynte gjermani këtu?”…

Dhe këtu vjen e bukura.

Forti, në vitin 1997, kishte blerë varkën shtëpi të Andrew Cunanan, homoseksuali gigolo (e mbani mend?) që u gjet i vetëvrarë në këtë varkë pasi kishte vrarë Gianni Versace. Ose kështu tha policia. Forti fillon hetimet e tij dhe zbulon që Andrew Cunanan me shumë mundësi ishte çuar i vdekur në atë varkë dhe vetëvrasja e tij ishte e stisur. Hedh dyshime se Versace ishte vrarë nga Ndragheta pasi kishte borxhe të jashtëzakonshme të akumuluara dhe nuk i shlyente dot. Bën edhe një dokumentar të shkurtër për këtë i cili shfaqet në Itali. Policia në Miami irritohet tej mase dhe Forti krijon shumë armiq. Brenda pak kohësh është në një burg të sigurisë së lartë, nga i cili nuk ka për të dalë kurrë. 

Nga ana tjetër, gjermani mbetet personazh misterioz. Ai për vete kishte arsye për ta vrarë djalin e pronarit të hotelit. Kishte mashtruar të atin për qindra mijëra dollarë, ishte frikësuar se babë e bir, të ardhur prej pak ditësh në Amerikë, do ta denonconin për mashtrimet që kishte kryer ndaj tyre.

Por gjermani nuk u mor kurrë në pyetje dhe Forti është në burg në momentin që po flasim. Shumë fushata për të, personazhe të njohura në Itali janë munduar të sensibilizojnë shtetin italian të ndërhyjë për një rigjykim, e dhjetëra iniciativa të tilla, po s`ka ndryshuar asgjë.

Çfarë mësojmë nga kjo?

Nuk para mësojmë gjë, ishte një tregim interesant, një histori që mund të bëhet film shumë bukur dhe kaq, vazhdojmë me punët tona.

Por ama diçka duhet thënë: Hidhen qindra dyshime për një person fizik të dënuar në SHBA – dakord me shumë mundësi padrejtësisht – edhe pas 13 vjetësh, flitet për të rihapur çështjen, shoqata të ndryshme mbledhin donacione për të rihapur çështjen. Kurse në Shqipëri hidhen akuza, premtohen dënime, ngrihet gjithë ai pluhur, bëhet një rrëmujë e tmerrshme, populli mbahet i zënë në pritje dhe padurim, pastaj nuk ndodh asgjë. Asgjë fare. Anjëherë asnjë përgjegjës për asgjë. 

E fundit ishte 21 janari. Nuk duhej goditur në turmë? Dakord, të dënohen fajtorët. Duhej goditur në turmë sepse u sulmua shteti? Shumë dakord, atëherë ka mundësi të shohim të dënuar organizatorët e këtij puçi?

Jo, nuk ndodh asnjëherë asgjë. Vetëm teatri i zakonshëm, ti e ke fajin, jo e ke ti, jo e ke ti, po ti vjedh u bëre ti, po pse ti je më mirë, pastaj flet ti që e ke motrën kurvë, jo po ti që rreh gruan...

Të gjitha këto që populli të flejë i qetë, politikani i tij e ka bërë detyrën, ka vjellë vrerin e përditshëm. Nuk e dinë që prapa kuintave midis tyre mbretëron relaksi. Shahemi, ulërasim, po kur mbaron ndeshja jemi shokë, ishte thjesht një ndeshje. 

;) 

Gjeniu i vogël: Skifteri është burri i shqiponjës dhe ujku nok dhelprën.