[Survivor] Fausti

Sot Skifteri do shkruajë për pozitën delikate të gazetarit në shoqëri. Kështu që pa u rrotulluar majtas-djathtas le të hyjmë direkt në temë:
A janë gazetarët prostituta intelektuale? Po, janë prostituta intelektuale sepse ofrojnë penën, mendjen, mënyrën e të shprehurit në këmbim të parasë, interesit, shpërblimit në përgjithësi. Duhet sqaruar që në fillim që s'bëhet fjalë për gazetarët që mbajnë mikrofonin në terren. As ushtarët nazistë nuk u gjykuan për krime lufte. Bëhet fjalë për opinionistë, analistë, redaktorë. Dikush do skandalizohet, dikush tjetër do shtrembërojë buzët, por është kështu. Disa hipokritë do thonë: "të gjithë gazetarët janë njëlloj, por babai im...". Është nga seria: "Të gjithë doktorët marrin lekë, por më naiv se babai im, s'kam parë. Edhe i kam thënë bëj dhe ti si bota...". Me këta as që ia vlen të merremi.

Atëherë dikush do thotë me naivitet: Ka gazetarë që shkruajnë ç'u thotë mendja dhe zemra. Madje, disa prej tyre shajnë të dyja partitë, atëherë kur duhen sharë.

E para, të flasësh keq për partinë favorite të bën të besueshëm në sy të publikut. Kur të hedhësh baltë mbi kundërshtarin fjala jote do peshojë dhjetë herë më shumë. E dyta, në paradigmën e prostitucionit nuk përjashtohet që prostituta të vejë me dy klientë të ndryshëm njëri pas tjetrit. Ka raste kur një klienti i vjen ndot nga prostituta që ka vajtur me kundërshtarin dhe nuk e frekuenton, dakord për këtë. Ka raste kur klienti paguan aq mirë saqë e detyron prostitutën të mos shkojë me të tjerë. Ka prostituta që jashtë orarit të punës, në kohën e lirë venë me kë të duan, duke marrë parasysh pasojat përkatëse. Pra në çdo rast, e rëndësishme është që çdo gazetar "në treg" e ka një çmim dhe kjo duhet parë me kthjelltësinë më të madhe, ndonëse prostitucioni si fjalë ka (me të drejtë?) konotacion negativ.

Pse kanë kaq shumë sukses? Pjesa dërrmuese e publikut ka nevojë për dikë që t'u thotë ç'është mirë dhe ç'është keq. Këta përbëjnë brumin të cilit gazetari duhet t'i japë formë. Pjesa tjetër ka përbrenda mendime, brenga, mllefe dhe dëshiron që dikush t'u japë të drejtë, që dikush ta ngrejë zërin për ta. Këta të fundit nuk lidhen me gazetarin, por përqafojnë idenë që ai ngre, ide të cilën gazetari e ka kërkuar me qiri për të bërë lexuesin për vete. Kësaj kategorie po i bej një pyetje: kur je i bindur që ke të drejtë, e ke patjetër të nevojshme të gjesh dikë që mbron të njëjtën ide? S'mund të kesh të drejtë dhe pikë?

A është gazetaria e moralshme? Më e lehtë është t'i përgjigjemi si fillim pyetjes a është gazetaria e ligjshme. Po, këtë e siguron ligji bazuar mbi konventën për mbrojtjen e të drejtave të njeriut e cila mundëson lirinë e fjalës dhe të mendimit. Megjithatë, edhe në këtë rast gazetarët kanë abuzuar me lojëra fjalësh. Fryma e ligjit është që njeriu të thotë atë që mendon pa pësuar gjë, por nuk trajton rastin kur njeriu thotë atë që nuk mendon si në rastin e gazetarit.

A është e moralshme? E habitshme është se prostitucioni trupor dënohet shumë më shumë se sa prostitucioni intelektual. Sa dëm u shkakton të tjerëve një prostitutë klasike? Prostitucioni intelektual ka në dorë manipulimin e masave dhe e ushtron në mënyrë sistematike, e instrumentalizon, e ka qëllim në vetvete. Nëse politikanët i ndotin duart, gazetarët janë veglat që hyjnë thellë në baltë. Si përfundim, gazetaria është e pamoralshme, por është brenda rregullave të lojës, domethënë e pranueshme në një shoqëri si kjo, me vlera të ndërtuara  nga njerëzit dhe jo nga Zoti. Kështu që kujdes! Herën e ardhshme kur të shikosh një gazetar të skandalizohet nga mashtrimet e një politikani, pyeteni njëherë veten: Cili nga të dy ka gënjyer më shumë?

Kështu pra, iku Skifteri tani se do lexojë gazetën.

Gjeniu i vogël: Djali im nuk shtrohet, por po të dojë ai edhe kirurg bëhet.