[Anatomi] Trois couleurs

Kemi tre ngjyra; e bardhë, e zezë dhe gri. Cilën do zgjidhnit?

Jo, sot nuk do ngjyrosim. 

Jo, s`është test psikologjie.

As për pallatet në Tiranë nuk do flasim.

Tjetër mendim ka?

Pooo, bravo Beni, ç`ngjyra janë këto derisa s`i ka as ylberi, bravo...po s`është puna këtu, tjetër mendim? S`ka?

Dakord, vazhdojmë atëherë, hapni fletoret dhe mbani shënim, mësimi për sot titullohet:

DASHURIA E SKIFTERIT PËR GRINË.

Dita kur Skifteri u ndriçua ka qenë dita kur u largua përfundimisht nga e bardha dhe e zeza. Në këtë ditë, ai arriti në përfundimin se gjërat e ndara me thikë nuk bëjnë për të, do i urrente gjithë jetën në vazhdimësi, do i shihte si shenja naiviteti dhe mendjengushtësie.

Kështu, Skifteri mësoi pas shumë vëzhgimesh – pse jo edhe te vetja – që njerëzit nuk janë kurrë të mirë ose të ligj, duke përjashtuar telenovelat. Njerëzit veprojnë në mijëra rrethana të ndryshme dhe ti di gjithmonë një pjesë të vogël të tyre. 

Ka veprime – në dukje të pashpjegueshme – nga dëshpërimi, frika, kompleksi i inferioritetit, zilia, dëshira për të arritur diçka më vonë…janë pa fund faktorët që ndikojnë një sjellje, të nxjerrësh konkluzione për një njeri thjesht duke dëgjuar një ose disa sjellje të tij është shembull i një njeriu të vogël.

Pastaj Skifteri filloi të rrallonte përdorimin e epitetit “kurvë”. E para, kjo fjalë ka aq përkufizime sa edhe njerëz që e thonë; ka nga ato që janë kurva se s`janë martuar të virgjëra, ka të tjera që e marrin emërtimin se shkojnë me vëllain e të dashurit, ca janë se të dashurin e kanë të pasur, ca se të ngelin në klasë, ca se janë drejtoresha, etj. 

E dyta, Skifteri vuri re që çdo histori zakonisht ka qindra minihistori brenda dhe nga jashtë është thuajse e pamundur të japësh verdikte.

Në këtë rrjedhë, Skifteri filloi të irritohej nga fjali absolute si këto:

- Një njeri kur dashuron nuk tradhton kurrë

- Familja është baza e çdo gjëje

- Njeriu nuk ndryshon asnjëherë

E shumë e shumë si këto. Fjali që i vënë vulën një diskutimi, s`lënë hapësira për dyshim.

Dhe iu kujtuan besimtarët. Ata për të cilët çdo gjë është e ndarë me thikë, kjo është mirë, kjo është keq. Tokën dhe njerëzit i krijoi Zoti dhe s`ka më pikë dyshimi. Lexo Librin e Shenjtë (cilindo) dhe ke çdo përgjigje aty, mos pyet më. Lutu dhe sillu mirë, kaq. Bardhezi.

Njëlloj si komunizmi. Partia i di të gjitha, ty të ka thënë çfarë është mirë dhe keq. Nuk duhet ta vrasësh mendjen për asgjë. Puno, ul kokën dhe sillu mirë. Bardhezi.

Të gjithë këta, sidomos këto 2 kategoritë e fundit, Skifteri i shikon si njerëz që e kanë shumë të lehtë jetën. S`kanë asnjë dyshim, çdo dilemë është e zgjidhur nga dikush/diçka sipër teje, s`ke pse lodhesh për asgjë.

Shkarkimi i përgjegjësive ka bërë shumë njerëz të lumtur, qoftë në komunizëm, qoftë si besimtarë. Ignorance is bliss.

Skifteri refuzoi kategorikisht – dhe me neveri – këtë jetesë të thjeshtë prej njeriu të vogël me mendje të ngushtë. Skifteri përqafoi grinë, si simbol të kompleksitetit të jetës dhe misterit. Sepse ka gjithmonë diçka të re për të zbuluar, është gjithmonë kjo grija me nuanca pa fund që e bën çdo ditë ndryshe nga tjetra. Skifteri as do t`u japë përgjigje të gjithave tamam tamam.

Dhe shyqyr që është kështu, Skifteri nuk do e dëshironte në asnjë mënyrë tjetër.

Vdekje absolutes dhe mos harroni detyrat e shtëpisë.

PS: Ky blog nuk është antijuventin. Le të themi…

Gjeniu i vogël: Marketing inovativ...