[Anatomi] Catch 22

Para se të fillojmë, duhet t`u përgjigjemi letrave që shfaqin indinjim për çrregullsinë e shkrimeve në blog. Kjo është si t`i ankohet Moisiu qiellit se s`ia dërgoi urdhëresat më përpara. Këto janë punë më të mëdha se Moisiu.
Tani vazhdojmë të qetë.

Skifteri është shumë krenar që jeton në Shqipëri, një vend ku ligji nuk zbatohet shkronjë për shkronjë por mbizotëron bon sensi. E megjithatë, para ligjit të gjithë janë të barabartë.

Ngjarjet e fundit në lidhje me drogën e kanë ndarë opinionin publik në më shumë se dy pjesë. Secili ka këndvështrimin e tij dhe nxjerr përfundime sipas qejfit dhe interesit. Më shumë nga të gjithë më shqetëson një farë mendimi që për fat të keq e kanë edhe disa prej miqve më të mirë të Skifterit. Dyshimet e tyre mund të përmblidhen me pak fjalë si më poshtë:

Është skandaloze të merresh me një makinë, avion apo mushkë, qoftë ajo një linjë e rregullt apo sporadike, në një kohë kur dihet burimi i prodhimit të drogës, me adresë të saktë dhe me gjerësi dhe gjatësi gjeografike të njohur (së fundmi, plantacionet me cannabis sativa mund të shikohen dhe me Google Earth, për tu admiruar pjelloria duke pasur parasysh shkretinat përreth. Shënim i autorit). Nëse mund të shkatërrosh burimin që është një (ose disa, por gjithsesi pak), pse të lodhesh me shpërndarjen e cila ka mbi një mijë degë?

Dyshimi i dytë: pse një konsumator droge mund të dënohet (dhe është dënuar) me pesë deri në dhjetë vjet burg, ndërsa një prodhues droge për një milion konsumatorë nuk preket me dorë?

Dyshimi i tretë: përse droga tolerohet kurse krimet e tjera si vrasja dhe vjedhja nuk tolerohen?

Naimit dhe Çajupit u ra goja për këto mrekulli

Po u përgjigjemi shkurt por qartë. Në radhë të parë, janë të gjitha teori konspirative ato që mendojnë se shteti privilegjon Lazaratin, është thjesht çështje bon sensi. Si mund të flaken në rrugë dhjetë mijë të punësuar në një kohë kur qeveria po mundohet të ulë papunësinë? Duhen hapur vende të reja, jo të mbyllen ato ekzistente.

E dyta, si mund të burgosësh një bujk i cili thjesht mbjell dhe korr. Për bujkun është madje më e vështirë mbjellja e cannabisit, një bimë kërkuese në përkujdesje, sesa mbjellja e mollës, domates, etj. Thjesht tregu ka vendosur që kjo kulturë shitet më shtrenjtë.

E treta, si mund të djegësh gjithë atë gjelbërim që janë mushkëritë e një qyteti/fshati?

E katërta, mbasi fqinjët tanë kanë eksportuar drejt nesh lloj-lloj ushqimesh të skaduara, plehra etj, nuk është koha t`ua kthejmë me të njëjtën monedhë? Madje madje, kjo është të kthesh faqen tjetër, sepse në kohë krize Shqipëria mundohet të relaksojë gjithë Europën.

E pesta, Lazarati i shkretë ka bad PR, e keni idenë sa fshatra në Shqiperi kanë të njëjtën agrikulturë?

E gjashta, kot na e ka dhënë natyra klimën ideale për këtë? Afganistani i shkretë u mundua të mbjellë cannabis, nuk mundi, uli kokën në turp dhe bëri kompromis me opiumin. S`ke pulën do hash sorrën.

E shtata dhe më e rëndësishmja, faktori ekonomik. Pse të mbajmë me shpenzime ata 10 000 veta të cilët sot na kanë në kurriz?

Por si shtrohet problemi nga ana juridike? A jemi në anën e të drejtës? Po. Të gjithë jemi të barabartë përpara ligjit, problemi është kë do nxjerrim përpara ligjit. Sot për sot nuk na leverdis ta nxerrim motorin tonë ekonomik përpara ligjit.

Po si mund ti përgjigjemi një xhepisti të linjës Kinostudio-Kombinat që dergjet në qeli dhe thërret për drejtesi? Jeni shumë pak. Njëzet? Tridhjetë? Mundohuni të kaloni mijëshin dhe do t’ju trajtojmë ndryshe. Mos shkoni vetë të vidhni por punësoni të dytë dhe të tretë. Mos operoni në një linjë autobuzi, por hapni filiale në të gjithë vendin. Bashkohuni, ngrehuni dhe bjeruni, korrini dhe shtypini, katundar' e punëtorë, që nga Shkodra…

PS: U themi atyre që na kanë inat se nuk mjafton 1 tërmet për të intimiduar Skifterin.

[J'adore] Let's play

Lexonjës anembanë. Disa poste më parë një komentues anonim ngriti një pyetje të tipit "A quhet kur...". E vleresojmë shumë dëshirën për dije të komentuesve tanë. Më mirë të pyesësh se sa të veprosh me kokën tënde dhe të bësh kushedi se çfarë gafe.

Për këtë arsye Skifteri do ketë një rubrikë të përjavshme në të cilën do vendosë qartë çfarë quhet dhe çfarë nuk quhet.

Ja dhe dekalogu për sot, dekalog që garanton bashkëjetesën në shoqëri:

1. Quhet transformator ai që e kthen dhimbjen në forcë.

2. Quhet lekist ai që përkrah ardhjen në pushtet të Lekës së II-të.

3. Quhet stomatolog dhe ai që ka mbaruar UFO-n. Rëndesi ka mendimi.

4. Quhen VIP edhe VIP-at shqiptarë, po jane vipa vk.

5. Quhet kampion një provëz me urinë që përdoret për analiza.

6. Quhet kur lekët e dhuratës për S. Valentin i përdor për motel.

7. Quhet të ulesh në lokal dhe të mos marresh gjë. Po të la kamarrieri... Quhet edhe kur pas fjalisë "po eshte ujë depozite" t'i përgjigjesh "s'ka problem, mbushe".

8. Quhet kur hap profil fallco për të gjetur burrë/grua. Eshte shfaqja më paqësore e skizofrenisë. Quhet edhe kur hap profil fallco për të provokuar të dashurën. Po nuk flirtoi she's a keeper.

9. Quhet të mbash 1 minutë heshtje në Parlament për protestuesit e vrarë në Ukrainë, pas 21 janarit. Apo jo PD?

10. Quhet kur shan nga motra një arbitër që s'ka motër.

[Skifteri edukon] How to be a loser

Qindra e mijëra e miliona lexonjës nga e gjithë bota dhe më gjerë,

Skifteri ju uron një javë të mbarë! Po ta keni vënë re, Skifteri ka filluar ta nisë fundjavën të enjten në mbrëmje dhe ta mbyllë të hënën në darkë. Është shumë më relaksuese kështu. Madje mund ta merrni dhe të mërkurën si pushim të vogël për rigjenerim.

Por le të fillojmë pa humbur kohë sepse posti i sotëm është shumë i shkurtër po me një hyrje shumë të gjatë. Nuk është një paradoks por thjesht duam të jemi shumë të qartë, kështu që përqëndrohuni që të mos e humbni fillin logjik.

Siç kanë thënë dhe baballarët e ekonomisë të mirat në Tokë (si planet) janë të kufizuara. Nuk ka para për të gjithë, nuk ka femra për të gjithë, nuk ka meshkuj për të gjithë. As ky i fundit nuk është paradoks. Madje është një problem shumë i prekshëm. Të ngrejë dorën kush nuk njeh të paktën nja dhjetë veta që e kanë këtë problem.

Mirë, mirë, i ulim duart tani dhe vazhdojmë. Po thonim se janë zbuluar tashmë shijet e meshkujve dhe në këtë drejtim po punohet fuqishëm. Femrat që janë single ose janë super dembele, ose presin princin e kaltër t’u hyjë nga dritarja. Kurse shijet e femrave vazhdojnë mbeten enigmë...
Megjithatë disa mendojnë se e kanë zbuluar dhe këtë sekret dhe jo vetëm kaq por po e vënë në dispozicion të popullsisë së gjerë (pa të drejtë mendon Skifteri, sepse do e mësojnë të gjithë dhe do fillojë lufta nga e para).

Si fillim, janë shkruar mijëra libra të cilët garantojnë suksesin me seksin e kundërt, këshilla nëpër revista, etj.

Po a ka maskarallëk më të madh? A mund të gënjesh të verbrin se do shikojë? A mund të gënjesh pulën se do fluturojë? A mund ta gënjesh dobiçin se i ati ka rënë hero në luftë? Në radhë të parë, kush blen këtë farë libri s’ka për të puthur më femër se vetëbesimi është përtokë. Nuk kemi parë ndonjë profesor doktor në pushtimin e zemrave me manualin në xhep, ditën duke u mësuar të dëshpëruarve sekretet e suksesit, natën duke bërë kërdinë nëpër klube.

Këshilla e parë, të jesh vetvetja. Isha pra vetëvetja, nuk më eci dhe bleva librin.
Këshilla e dytë, në takimin e parë kini parasysh... Ej, prit, prit. Si takimi parë? Ajo është gjysma e punës. Si arrihet te takimi i parë po pyes unë.

Këshilla e tretë, përpiqu të jesh spontan... S’po vazhdojmë më.

I merr subjekti i shkretë këshillat një më një dhe i perfeksionon. Pastaj del në arenën e madhe të përballet me botën. Mirëpo askush nuk i ka thënë çfarë ndodh kur objektivi nuk t'i hedh sytë fare. Kur hapet ndonjë bisedë subjekti fillon të ketë emocione dhe nuk i vijnë fjalët. Kur gjenden vetëm ka frikë dhe ndihet i pasigurtë. Hap librin për të parë ç'duhet të bëjë dhe vërtet aty është parashikuar dhe kjo situatë. Këshilla është: rri i qetë mos ki frikë. Në këtë pikë subjekti e kupton që është një tjetër lojë, që s'ka asnjë lidhje me atë që thuhet në libra.

Në fakt, si mund të japësh këshilla kur shkenca thotë se njeriu e ndan mendjen për t'i dhënë një shans tjetrit brenda 3-4 sekondave. Sikur të sugjeronin ndonjë formulë kimike do ishtë shumë më e besueshme.

“Qenka lojë tjetër...”, psherëtiu prapë subjekti.

Qëllimisht nuk përmendet një faktor me shumë rëndësi, leku. Por kjo do çonte në pyetje si të bëjmë lekë dhe për këtë bibliografia është shumë më e gjerë. Dhe meqë ra muhabeti, pse rrinë shkruajnë libra në vend që të fitojnë para kur qenka kaq e thjeshtë.

Është tjetër lojë.

Që ta mbyllim pjesën e parë se e zgjatëm, ka vetëm një zgjidhje që s'ka gabuar kurrë: ul pretendimet dhe ke për ta parë çfarë suksesi do kesh.

Po s'të pëlqeu kjo, ke Amsterdamin. Është çikë shtrenjtë, por kur s'ia del dot vetë...

Le të vijmë tani te çështja kryesore për sot. Ka nja 10-15 vjet që në botë ka lindur një fenomen i ri, që me gjasë në shqipëri do vijë pas 5-10 vjetësh, por është mirë të jemi të përgatitur. Bota jashtë ka filluar të luajë në bursë në Internet. Ka plot firma brokerash që të vënë në dispozicion një llogari (që do e mbushësh me paratë e tua) dhe një mal me informacione për të gjitha kompanitë, aksionet, trendet, raportet financiare, etj. Është dhe varianti më i thjeshtë me shkëmbim valutor tip iForex.
Tani, është normale që ti të mos marrësh vesh nga biznesi dhe të mos i hysh kësaj loje. Për këtë arsye firmat të lënë në dispozicion një llogari dummy me të cilën mund të luash në tregun e vërtetë. Kur mbarojnë paratë e kësaj llogarie mund të hapësh një tjetër derisa t’ia marrësh dorën. Si të thuash, po e pe veten të aftë për këtë lojë futu pasurohu, po nuk e pe merru me diçka tjetër, humbje nuk pate kurrsesi. Fair apo jo?

Patjetër që firma broker do ketë fitimin e vet. Do marrë 5-10% të tranzaksioneve. Ok, mjafton pra të jesh më i aftë se 60% e njerëzve dhe del me fitim në bursë. Ky s’është problem, Skifteri Progress Report konfirmon në mënyrë konsistente se çdo vit 99,9% e popullsisë mendojnë se bëjnë pjesë te gjysma e zgjuar.

E merr subjekti lojën, e ushtron dy-tre muaj me lekët e brokerit dhe pas vështirësive të fillimit në krye të muajit të tretë del me plus. Ja pra që me punë arrihet gjithçka.

Fillon të luajë me para të vertetë...Menjëherë fillon vë re dy gjëra. Paraja e vërtetë i dhimbset shumë dhe në fillim nuk luan përveç se me risk të vogël. E dyta, trendi i fitimit nuk është gjithmonë me plus. Për të parë sa ke fituar duhet të kalojë rreth një vit. Dhe e treta (këtë po e thotë Skifteri se subjekti s’do vërë re), nuk mjafton të jesh më i aftë se 60% e njerëzve. Duhet të jesh më i aftë se 60% e atyre që luajnë si dhe ai 60% duhet ponderuar me paratë që vihen në lojë. Për tu kuptuar, një ekspert i Nasdaq që luan me shuma të mëdha mund tu gllabërojë paratë një milion lojtarëve të vegjël vetëm me një lëvizje.

“Edhe kjo qënka lojë tjetër” psherëtin sërish subjekti pas dështimit me femrat, sepse ata që patën sukses s’kishin kohë t’i hynin këtij muhabeti.

The next Wolf of Wall Street

Por subjekti nuk dorëzohet kollaj se ka lexuar nëpër libra të mos dorëzohet kurrë. Duke dalë me humbje vitin e parë dhe të dytë, vitin e tretë arrin të dalë më plus dhe fillon të luajë më shuma më të mëdha për të rekuperuar lekët. Por prapë fillon të humbasë. Pse do thoni ju? Është lojë tjetër. Të luash me shuma të mëdha është tjetër biznes.

Sa më shumë luan fillon e kupton se loja e bursës ngjan shumë me bastet. Edhe fitimet më të mëdha vijne kur ndeshjet janë të trukuara. Për më tepër, paratë nuk i tërheq asnjë nga llogaria, kurrë. Ama për imazh nuk krahasohet fare me bixhozxhinjtë? Me se merresh? Luaj në bursë. Tip inteligjent dhe me super të ardhme përpara. Ladies, hë pra, jump on him!

Duke pritur të hapet bursa e Tokyos

Gjeniu i vogël: Ato lekë a do i harxhoje në kafe?